بعضی روزا باید به خودم یاداوری کنم که من یه مادرم نه خدا.
نگران نباشید هر روز همه دارند یاداوری میکنند که من مسئول گلم هستم اما تا کجا؟میتوانم مثل شازده کوچولو رویش یک حباب شیشه ای بگذارم و از همه ی ماجراها حفظش کنم؟